Ingmar Heytze

Heytze begon op 15-jarige leeftijd met dichten. Hij studeerde Algemene Letteren (tegenwoordig Taal- en Cultuurstudies) in zijn geboortestad Utrecht, met als specialisatie Communicatiekunde. In 1997 debuteerde hij met De allesvrezer en trad hij ook op tijdens de Nacht van de Poëzie. In het culturele seizoen 1999-2000 was hij de eerste "huisfilosoof" van het Utrechtse Centraal Museum.

Heytze rekent men tot de zogenaamde Utrecht Maffia, een groep van Utrechtse schrijvers en columnisten, waartoe ook Manon Uphoff, Ronald Giphart, Jerry Goossens en Jack Nouws gerekend worden. Halverwege de jaren negentig van de vorige eeuw kwam deze groep schrijvers onregelmatig samen in Theatercafé De Bastaard. Het bestaan van deze groep is door de leden altijd ontkend.

Als freelance journalist werkte hij onder meer voor het Utrechts Universiteitsblad, het hogeschoolblad Trajectum en in het verleden voor Rails en CJP Magazine. Sinds 1999 schrijft Heytze wekelijks een column In de Utrechtse editie van Algemeen Dagblad, het vroegere Utrechts Nieuwsblad. In 2009 volgde hij Nico Dijkshoorn op als sportcolumnist bij de Volkskrant, om in 2011 vervangen te worden door Peter Middendorp.

In 2008 ontving hij de tweejaarlijkse C.C.S. Crone-prijs en in 2016 de Maartenspenning.

Op 5 februari 2009 is Heytze unaniem door de Utrechtse gemeenteraad benoemd tot eerste officiële Utrechtse stadsdichter, hij werd op 15 maart 2009 geïnstalleerd. Als stadsdichter schreef hij diverse gedichten waaronder Groene Daken en Middellange solo voor Jazz-a-Palooza. Hij was stadsdichter tot 2011 en toen zijn termijn afliep is er geen nieuwe stadsdichter gekozen. Het Utrechts Dichtersgilde heeft het stadsdichterschap overgenomen.[1]

Vanaf 2009 speelt Ingmar in de band Asfaltfeeën, een samenwerking tussen bassist Cor van Ingen en Ellen Deckwitz. In 2021 kwam het album 'Zwart Glimmend Chroom' uit bij Excelsior Recordings.

Renée Luth  dichter, schrijver en presentatrice. Ze groeide op in Goor en is woonachtig in Haren.

In Groningen is ze afgestudeerd aan Academie Minerva (kunstacademie) als autonoom kunstenaar. Ze werkte onder andere bij het tijdschrift Zij aan Zij als auteur en redacteur. 

In 2011 debuteerde Luth met haar dichtbundel Pingpongtong. In 2016 verscheen, ook bij uitgeverij Passage, haar bundel Preparaat. 

Haar gedichten werden opgenomen in diverse bloemlezingen. Luth geeft poëzieworkshops en presenteert regelmatig podiumavonden over poëzie.

In februari 2019 werd Luth verkozen tot stadsdichter in Groningen, voor de periode tot 2021.

Michael ter Maat is schrijver en dichter. Hij werd geboren in 1996 in Ethiopië. In een biezen mandje dreef hij de Nijl af, passeerde grenzen en schoot wortel in dat ándere wingewest: Groningen.

In 2020 stond hij in de finale van WriteNow! en sindsdien bouwt hij gestaag aan zijn schrijverschap. Hij droeg zijn werk voor op podia als Explore the North, Meet Me at the Lighthouse en Dichters in de Prinsentuin. Ook trad hij op met het Luthers Bach Ensemble, waarvoor hij de poëtische omlijsting verzorgde bij de Hohe Messe.

Verder publiceerde hij in Op Ruwe Planken, Hard//Hoofd en Dietsche Warande & Belfort. Voor HetMoet Opnieuw schreef hij een reactie op de bundel Groningen van Huub Oosterhuis. Daarnaast werden enkele van zijn gedichten opgenomen in de bloemlezing Stadslichten, thuisflitsen van de Dichtclub Groningen.

Momenteel schrijft hij aan zijn debuutbundel Demarcaties (Uitgeverij Passage) die wordt verwacht in mei 2025.

Willemijn van de Walle (Groningen, 1986) is schrijver en theatermaker. Haar werk kenmerkt zich door persoonlijke thema's, maatschappelijk engagement, humor en een schaamteloze liefde voor woordspelingen. Ze maakte haar debuut met spoken word tijdens Dichters in de Prinsentuin 2022, volgde een traject bij Noordstaat en neemt deel aan het talentenprogramma van literaire organisatie Noordwoord. Dit bracht haar op podia en festivals als Let’s Get Lyrical, De Dichtclub, Poëzie met…, GRN Festival, Grasnapolsky, Noorderzon en Gronings Vuur. Tot eind 2024 was zij de officiële wijkdichter van de Korrewegwijk en De Hoogte.

Haar tekst Cirkellijn is terug te lezen op de muur bij wijkbedrijf het GroenHuis aan de Madoerastraat. In de stoeprand van het nieuwe spoorgroen rondom het Noorderstation wordt een fragment uit haar werk vereeuwigd. Op dit moment ontwikkelt zij een theatervoorstelling met en over vrouwen die leren fietsen bij Multicultureel Vrouwencentrum Jasmijn.

De vraag naar een bundel blijft vooralsnog onbeantwoord.

foto: Lucas de Wit

Jørn Zeiler (Alkmaar, 1995) ) groeide op in Bergen (NH) en studeerde biologie in Groningen. In zijn poëzie spelen vogels en natuur, maar ook het gemis van dierbaren en de eindigheid van het leven een grote rol. Hij trad twee keer op bij Dichters in de Prinsentuin en verscheidene andere cultuurfestivals. Twee van zijn gedichten zijn gepubliceerd in bundels van Dichters in de Prinsentuin.

Beschikbare bundel: "Het regent kraanvogels"

Lilian Zielstra (Stadskanaal, 1991) is dichter en schrijver. Ze was stadsdichter van Groningen. Haar debuutbundel Specimen kwam in oktober 2014 uit, als afsluiting van haar jaar als huisdichter van de Rijksuniversiteit Groningen. Ze won de Frans Vogel Poëzieprijs, stond tweemaal in de finale van Write Now!, en trad onder andere op bij Oerol, Explore the North en Dichters in de Prinsentuin. Ze ontving in 2019 een eervolle vermelding van de jury van de C. Buddingh’-prijs en werd voor haar laatste bundel, Mijn dochter draagt een steen, genomineerd voor de Eline van Haaren-prijs en voor het Beste Groninger Boek. Ze studeerde Nederlands in Groningen, werkt als domeinspecialist bij Biblionet Groningen en als zelfstandig redacteur.

Beschikbare bundels: Ik zag een man met een bos bloemen naar de Nieuwstad gaan' en

'Mijn dochter draagt een steen'

foto: Henk Veenstra